pdc #067 – diesJohr


uoins de winder un de sommer
de oind kann ned loslasse,
de anner sich ned durchsedzde
un sell bis in de mai nei

d’wind bloose sich uff
schdreide drum
in welch Richdung
‘s weider gehe soll
schugge d’wolge
her un no

ma kennd grad moine
‘s gäb do ebbs
was ned
wois
wo ‘s
no meechd

pdc #015 – de Mai

Mai, der Mai, junger Mai, es grünt und blüht